Religia

LunarBird

Dyskusja na tematy ogólnie dotyczące religii. Zaczniemy od przedstawienia swoich poglądów. ^^ Temat nie służy nawracaniu czy przekonywaniu. Służy wymianie poglądów. Proszę wszystkie strony o uszanowanie tego i nieobrażanie się nawzajem, niegeneralizowanie, nieuzywanie argumentów w stylu "tylko takich znam a więc tacy są wszyscy".

Jestem wierzącym i praktykującym katolikiem. Bardzo często zresztą zarzuca się mi fanatyzm, choć jakoś nikt mi nie dowiódł jeszcze, że mieszczę się w definicji fanatyka. Nie mam zamiaru nikogo nawracać, obrażać, czy wyszydzać. Wypowiadam po prostu swoje zdanie.

Nie rozumiem pojęcia wiary bez ścisłego przestrzegania jej zasad. Dlatego nie rozumiem pojęcie "wierzący niepraktykujący". Dla mnie jest to tak, jak ktoś powiedział - że to jak żyjący i nieoddychający. Po prostu nie widzę sensu takiej wiary.

We wszystkicvh dziedzinach życia opieram się na katolickim punkcie widzenia, nie uważam tego za dziwne. Moim zdaniem to po prostu konsekwencja życia swoją wiarą.

Martha

ja też jestem chrześcijanką...
często rozmawiam na temat wiary, i dochodze do wniosku, że to kościół odpycha od siebie wiernych.
po prostu mam takie wrażenie... można powiedziec, że jest nietolerancyjny(w przypadku homo...),w sumie kościół to jest tworzony przez grzeszników. jak to mawiała moja babcia: "pierwsi do piekła pójdą księża...".
dużo w tym racji. Nie raz słyszę o księżach-pedofilach, księżach - gwałcicielach.
czyżby celibat był błędem?
offtopiczę.
tak, jestem wierną, choć nie raz w moiim łodym zyciu się gubię. niby szukam sensu...
naturalnie, ponieważ jestem interaktywną forumowcziką, z atteistami się spotkałam.
niektórzy zyją myślą: "wystarczy być dobrym człowiekiem, i w nic nie wierzyć."
bo niekiedy niewierzący jest lepszy od samego chrześciajanina...
fanatyk? gadanie... wystarczy, że choć trochę wykaże się człowiek gorliwością w wierze, a już zmieszają go z błotem, że jest fanatykime.
podczas gdy każdy jest wolnym człowiekiem, a komentarze takiego typu są nie na miejscu.
"żyjący nie oddychający..." - tak sobie myślę, że dobrze jest być wierzacym, ale... kosciół robi swoje. tak, owszem, dobrze jest czasami jest pomodlić, porozmawiać z Bogiem, tylko to co Kosciół wyprawia, jakoś nie mieści mi sie w głowie.
Tudzież nasuwa mi się historia, drogi krzyżowe, święte inkwizycje (czytałam artykuł, jak święta ikwizycja śadziła krowę o satanizm Very Happy

)...

Arashino Shiro

ja jestem przykładem wierzącej osoby, niepraktykującej...dla mnie Bóg jest....ni i co z tego? Tak wiem że to bardzo nielogiczna postawa ale ja już dawno doszłam do wniosku że mnie nie czeka nic innego jak piekło więc nie widzę powodu by udowadniać wszystkim innym dookoła że jest inaczej...że jestem potępiona? No i co z tego? Żeby było jeszcze zabawniej to jestem w szkole prowadzonej przez zakonnice...i widzę jak to wygląda "od kuchni"...z reguły jestem przeciwna decyzjom kościoła...nie akceptuję niektórych jego decyzji, np. o negowaniu wspólnego życia przed ślubem ...ślub to tylko świstek papieru potrzebny do unormowania sytuacji prawnej...znam małżeństwa które "związane świętym węzłem małżeńskim" się rozpadły...znam też małżeństwo które żyło ze sobą bez ślubu na kocią łapę a związek zalegalizowali by razem się rozliczać z fiskusem...i niewiele to w ich życiu zmieniło...
Instytucja kościoła mnie odrzuca sama w sobie...sądzę że najważniejsze dla mnie to tak przejść przez życie by nie łamać swoich zasad, by żyć tak by nie robić drugiemu człowiekowi krzywdy...bo to my bierzemy odpowiedzialność za swoje czyny...i nie można prać swoich brudów na zasadzie: bo zrobiłem/am to w imię boże...bo to jest zwykła hipokryzja..jeśli ktoś chce nawracać innych na "jedyną i słuszną drogę życia" to niech zacznie od siebie... w życiu kieruję się swoimi zasadami i jakoś brak w tym Boga mi nie przeszkadza...da się być dobrym nie będąc praktykującym katolikiem...wystarczy iść swoją drogą...

Aska

Ja jestem katoliczką, która wierzy w Boga, ale czasami nie dopuszcza Go do siebie... ale to chyba normalne. Tak, jak Arashino wiem, jak nasza wiara wygląda w zakonie (ciekawe dlaczego ^^). Dla mnie wstąpienie do zakonu, czy zostanie osobą duchowną, nie robi z Ciebie świętego - to pomaga Ci tylko w lepszym dialogu z Bogiem. Znam osoby, które są blisko w kontakcie z Nim, a nie są w zakonie. Dla mnie, kto jak wierzy jest zdaniem osobistym i nie da się nikogo zaszufaltkować w "wierzący" lub "niewierzący".
Chodzę do szkoły katolickiej i spotkałam się z opinią "chodzisz do takiej szkoły? Na zakonnice idziesz? Rety, ale Ty musisz być bogobojna i święta...". Wierzcie mi, wcale tak nie jest. Na palcach mogę policzyć, osoby, które przez pójście do tej szkoły pogłębiły swą wiarę. To jest tak jak z pójściem do zakonu. Możesz pogłębić swą wiarę, ale nie masz zapewnionego zbawienia.

No, i to jest moje zdanie.

LunarBird

Arashino Shiro

Nie, nie ,nie...nie zrozumieliśmy się...dla ciebie osoba wierząca to taka która ślepo wierzy Bogu...dla mnie osoba wierząca to taka która wierzy w Boga...różnicą jest to małe "W" które dużo zmienia..czym się różnię od ateistów? może dlatego że oni nie wierzą w Boga-czyli nie akceptują jego istnienia...ja natomiast wierzę w Boga-czyli uznaję to że jest, ale to tak jak z prezydentem Mozambiku...jest...no i co z tego?
Po drugie nie udaję- gdybym udawała że jestem osobą wierzącą w twojej wersji wiary to odstawiłabym taką szopkę że pomyślałbyś że jestem jedną z bardziej religijnych osób jakie znasz...ale nie odstawiam owej szopki bo to się mija z celem i jest wbrew moim zasadom. To tyle jeśli chodzi o sprostowanie...mam swoje zasady i nimi się kieruję...a to że będę potępiona? Wiem o tym od początku...no i?

GoNik

LunarBird

Arashino Shiro

No dobra Lunar...przedstawiłeś swoją ocenę mojej osoby...wg.ciebie jestem ateistką...już pomijając moje zdanie na ten temat...czy to coś zmienia? nie wydaje się mi...bo nie ważne czy ludzie się deklarują że wierzą ach i och tylko od ich postępowania...a tak się akurat składa że moje zasady pokrywają się mniej lub bardziej z zasadami KK...więc nawet jeśli ktoś jakimś cudem zaliczy mnie do katolików ( co wg.ciebie jest niemożliwe) to i tak to niczego nie zmieni...i też do niczego nie prowadzi...i nie zgadzam się z twoim stwierdzeniem że kapłan jest ponad wiernymi...jest on takim samym człowiekiem jak ty czy ja więc dlatego zdarza się im popełniać bardzo głupie błędy...ale pewnie i tak w jakiś sposób storpedujesz moje słowa...w końcu w twoich oczach jestem tylko ateistką.

LunarBird

Ja tylko ci pokazuję twój błąd. Mówisz że twoje zasady pokrywają się z zasadami KK? Niespodzianka, sporo ateistów też tak ma. Nie chodzi o to JAKIE masz zasady, tylko o to, co uznajesz za źródło tychże. Jeżeli źródłem zasad jesteś ty sama to co za różnica czy wierzysz w Boga czy nie? Jego istnienie nic wtedy nie zmienia w tobie ani w twoim życiu i może być pominięte. Innymi słowy tworzysz swoje zasady dokładnie w taki sam sposób jak to robią ateiści. Człowiek wierzący dla mnie, to ktoś, w czyim życiu Bóg się liczy do tego stopnia, że nie może zostać pominięty. Ponieważ dla człowieka wierzącego to właśnie Bóg jest źródłem zasad.

Zrozum, ja cię nie obrażam. Ja tylko ci uświadamiam, że nie masz powodu mówić, że jesteś inna niż ateiści. Bo twoja postawa niewiele się różni od ich postawy. Zbyt niewiele jak dla mnie. Sam fakt uznawania istnienia Boga to trochę mało, skoro się z Nim nie liczysz. Tak jak i ateiści się z Nim nie liczą.

kal

LunarBird

kal

LunarBird

kal